علمی-تفریحی

شعر، نشانه یک زندگی عالی و بشری است. مردم با خیال زندگی می‌کنند و بهترین چیزی که خیال را تحت تاثیر قرار می‌دهد شعر است، پس این واقعیت که نقش روزمره کننده را ایفا می‌کند و شعر، حقیقتی است که اگر نمی‌شود سراینده آن بود، می‌توان دست کم خواننده آن شد و از روزمرگی رهید.